Ιστορία και Πηλός για Παιδιά

Διαβάζουμε την ιστορία: 

Χόρχε Μπουκάι ‘Να σου πω μια ιστορία’

‘Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ το τσίρκο, και στο τσίρκο μου άρεσαν πιο πολύ τα ζώα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο ελέφαντας που, όπως έμαθα αργότερα, είναι το αγαπημένο ζώο όλων των παιδιών. Στην παράσταση, το θεόρατο ζώο έκανε επίδειξη του τεράστιου βάρους του, του όγκου και της δύναμής του... Όμως, μετά την παράσταση και λίγο προτού επιστρέψει στην σκηνή, ο ελέφαντας στεκόταν δεμένος συνεχώς σε ένα μικρό ξύλο μπηγμένο στο έδαφος. Μια αλυσίδα κρατούσε φυλακισμένα τα πόδια του. Ωστόσο, το ξύλο ήταν αληθινά μικροσκοπικό και έμπαινε σε ελάχιστο βάθος μέσα στο έδαφος. Μολονότι η αλυσίδα ήταν χοντρή και ισχυρή μου φαινόταν ολοφάνερο ότι ένα ζώο που μπορεί να ξεριζώσει δέντρα με την δύναμή του, θα μπορούσε εύκολα να λυθεί και να φύγει. Το θεωρούσα αληθινό μυστήριο. Μα τι τον κρατάει? Γιατί δεν το σκάει?

Όταν ήμουν πέντε ή έξι ετών πίστευα ακόμα στην σοφία των μεγάλων. Ρώτησα τότε κάποιον δάσκαλο, τον πατέρα μου ή έναν θείο μου, για το μυστήριο του ελέφαντα. Κάποιος μου εξήγησε ότι ο ελέφαντας δεν το έσκαγε γιατί ήταν δαμασμένος. Έκανα τότε την προφανή ερώτηση: ‘Και αφού είναι δαμασμένος, γιατί τον αλυσοδένουν?’ Δεν θυμάμαι να πήρα κάποια ικανοποιητική απάντηση. Με τον καιρό, ξέχασα το μυστήριο του ελέφαντα με το παλούκι, και το θυμόμουν μόνο όταν βρισκόμουν με κάποιους που είχαν αναρωτηθεί κάποτε πάνω στο ίδιο θέμα.

Πριν από μερικά χρόνια ανακάλυψα- ευτυχώς για μένα-, ότι κάποιος είχε αρκετή σοφία ώστε ν’ ανακαλύψει την απάντηση. Ο ελέφαντας του τσίρκου δεν το σκάει γιατί τον έδεναν σ’ ένα παρόμοιο παλούκι από τότε που ήταν πολύ, πολύ μικρός.

Έκλεισα τα μάτια και φαντάστηκα τον νεογέννητο ανυπεράσπιστο ελέφαντα δεμένο στο παλούκι. Είμαι βέβαιος ότι τότε το ελεφαντάκι είχε σπρώξει, τραβήξει και ιδρώσει πασχίζοντας να λευτερωθεί. Μα, παρ’ όλες τις προσπάθειές του, δεν τα είχε καταφέρει, γιατί εκείνο το παλούκι ήταν πολύ γερό για τις δυνάμεις του. Φαντάστηκα ότι θα κοιμόταν εξαντλημένο και την επόμενη μέρα θα ξεκινούσε ξανά, και την μεθεπόμενη το ίδιο...

Ώσπου, μια μέρα, μια φρικτή ημέρα για την ιστορία του, το ζώο θα παραδεχόταν την αδυναμία του και θα υποτασσόταν στη μοίρα του. Αυτός ο πανίσχυρος και θεόρατος ελέφαντας που βλέπουμε στο τσίρκο δεν το σκάει γιατί νομίζει ότι δεν μπορεί, ο δυστυχής. Η ανάμνηση της αδυναμίας που ένιωσε λίγο μετά την γέννησή του είναι χαραγμένη στην μνήμη του. Και το χειρότερο είναι ότι ποτέ δεν αμφισβήτησε σοβαρά αυτή την ανάμνηση.

Ποτέ μα ποτέ δεν ξαναπροσπάθησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του.

• Πως μας φάνηκε η ιστορία?
• Τι συναισθήματα μας ξυπνάει?
• Ποιο το νόημά της?
  • Ο ελέφαντας είχε δοκιμάσει τις δυνάμεις του μικρός και είχε αποτύχει, και έτσι πείστηκε ότι δεν μπορεί να ξεφύγει, ενώ όταν μεγάλωσε θα μπορούσε να τα καταφέρει.
• Τι θα μπορούσε να κάνει ο ελέφαντας?
• Μπορούμε να σχετιστούμε κάπως με την ιστορία?

• Μπορούμε τώρα να φτιάξουμε με πηλό τον δικό μας ελέφαντα?
• Από τι θα προσπαθήσει να ελευθερωθεί ο δικός μας ελέφαντας? 
• Πως νιώθει ο ελέφαντας όταν είναι επιτέλους ελεύθερος από τα δεσμά του?

Η δραστηριότητα έγινε σε παιδιά 7-9 ετών, με διάρκεια 30-45 λεπτά.