28η Οκτωβρίου: Άσκηση για την Άνοια

Εξασκεί την λεκτική έκφραση, την ανάκληση γενικών γνώσεων και προσωπικών αναμνήσεων, και προωθεί το αίσθημα προσανατολισμού.

• Τι γιορτάζουμε στις 28 Οκτωβρίου? (Την επέτειο του ‘όχι’)
• Αναφέρεται σύντομα τα γεγονότα της ημέρας.
  • ο Ιταλικός στρατός επιτίθεται στην Ελλάδα. Τα ξημερώματα της ημέρας, οι Ιταλοί, με αρχηγό τον Μουσολίνι στέλνουν τελεσίγραφο στον τότε πρωθυπουργό της χώρας Ιωάννη Μεταξά και του ζητούν να επιτρέψει στον Ιταλικό στρατό να περάσει από την χώρα, και να στρατοπεδεύσει σε σημαντικά σημεία. Εκείνος απαντά με το ιστορικό ‘Όχι’, του οποίου και είναι η επέτειος στις 28 Οκτώβρη.
• Τι έγινε στην πορεία?
  • Συνέπεια ήταν να μπει η χώρα μας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ως το 1944.
• Η επέτειος γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1941 υπό Ιταλική κατοχή, με εορτασμούς στην πλατεία Συντάγματος και σε άλλα μέρη. Τα στρατεύματα των Ιταλών δεν επενέβησαν. Επίσημα γιορτάστηκε πρώτη φορά το 1944.
• Σήμερα πως γιορτάζεται η επέτειος?
  • Τώρα, ο στρατός κάνει παρέλαση την μέρα αυτή, το ίδιο και οι μαθητές.
  • Είναι ημέρα αργίας για τα σχολεία και για τους εργαζόμενους.

• Εσάς ποια η εμπειρία σας από την εποχή? Πως βιώσατε εσείς ή οι γονείς σας την επέτειο, και την γερμανική κατοχή που ήρθε στην πορεία?
• Ένα χαρακτηριστικό τραγούδι για την επέτειο είναι το ‘Βάζει ο Ντούτσε την στολή του’, το οποίο είχε τραγουδήσει η Σοφία Βέμπο.
• Ας ακούσουμε το τραγούδι, και ας το τραγουδήσουμε!

Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του
και τη σκούφια την ψηλή του,
μ’ όλα τα φτερά,
και μια νύχτα με φεγγάρι
την Ελλάδα πάει να πάρει,
βρε, το φουκαρά!

Τον τσολιά μας τον λεβέντη
βρίσκει στα βουνά
και ταράζει τον αφέντη
τον μακαρονά.

Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,
με τους τσολιάδες ποιος μου είπε να τα βάνω.

Ξεκινάει την άλλη μέρα,
μα και πάλι ακούει "Αέρα"
από τον τσολιά,
δρόμο παίρνει και δρομάκι
και πηδάει το ποταμάκι,
ξέρει τη δουλειά.

Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι από τον τσολιά,
κι όλο στρατηγούς αλλάζει για να βρει δουλειά.

Αχ, Τσιάνο, θα τρελαθώ Τσιάνο,
και στείλε γρήγορα τα μαύρα μου να βάνω.

Στέλνει ο νέος Ναπολέων
μεραρχίες πειναλέων
στο βουνό ψηλά,
για να βρουν τον διάβολό τους
κι ο στρατός μας αιχμαλώτους
τσούρμο κουβαλά.

Και οι Κένταυροι οι καημένοι,
βρε τι τρομερό,
νηστικοί, ξελιγωμένοι
πέφτουν στο νερό.

Αχ! Γκράτσι, να μη σε δω Γκράτσι,
γιατί σε κάρβουνα αναμμένα έχω κάτσει.

Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους
κι από μας και τους συμμάχους
τρώνε τη κλωτσιά,
και χωρίς πολλές κουβέντες
μπήκαν Έλληνες λεβέντες
μεσ’ τη Κορυτσά.

Μέσα στ’ Αργυρόκαστρο εμπήκε το χακί
και σημαία κυματίζει τώρα Ελληνική,
Αχ! Τσιάνο, θα σκοτωθώ Τσιάνο,
γιατί σε λίγο και τα Τίρανα τα χάνω.

Και `πάθαν οι καημένοι
μεγάλη συμφορά,
κι η Ρώμη περιμένει
κι εκείνη τη σειρά.

Tips:

• Κατάλληλη για όλα τα στάδια άνοιας.
• Στα προχωρημένα στάδια μπορούμε απλώς να αναφέρουμε πιο επιγραμματικά κάποιες πληροφορίες και να ακούσουμε το τραγούδι.
• Μπορεί να γίνει ατομικά και ομαδικά.
• Καλό θα ήταν να είμαστε προσεκτικοί: πολλοί ηλικιωμένοι μπορεί να είχαν βιώσει τα γεγονότα του 1940, και αυτά να έχουν συναισθηματικό φορτίο για τα άτομα.
  • Εάν το άτομο φορτιστεί υπερβολικά συναισθηματικά καλό θα ήταν να αλλάξουμε θέμα, εστιάζοντας στην εν τέλη καλή έκβαση του πολέμου, και στο τραγούδι.
  • Θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων την εμπειρία του ατόμου (δηλαδή εάν αυτή ήταν πολύ τραυματική) ώστε να αποφευχθεί η ένταση.
  • Δεν είναι κακό (ή διόλου περίεργο) το άτομο να συγκινηθεί, να δακρύσει, να ανακαλέσει. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό- μπορούμε να το επιτρέψουμε στον βαθμό που το άτομο δεν πέφτει υπερβολικά ψυχολογικά ή δεν βιώνει υπερβολική ένταση.
  • Προωθούμε το άτομο στο να εκφραστεί, και να μοιραστεί την εμπειρία του! Μπορούμε και εμείς να ακούσουμε κάτι ενδιαφέρον!
  • Καλό θα ήταν να είμαστε διακριτικοί με την πολιτική σκοπιά των γεγονότων της κατοχής και του μετέπειτα εμφύλιου (σε περίπτωση που αναφερθεί).
• Το τραγούδι στο τέλος μπορεί να δώσει έναν πιο ελαφρύ και εύθυμο τόνο στην συζήτηση, ώστε να κλείσουμε με ευχάριστα συναισθήματα.
• Εστιάζουμε στην αίσθηση προσανατολισμού. Τονίζουμε το τωρινό έτος.